athachtaigh

Irish

Etymology

From ath- (“re-”) +‎ achtaigh (“enact, decree”, transitive verb).

Verb

athachtaigh (present analytic athachtaíonn, future analytic athachtóidh, verbal noun, past participle athachtaithe)

(transitive) re-enact (enact again)

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	athachtaím	athachtaíonn tú; athachtaír^†	athachtaíonn sé, sí	athachtaímid; athachtaíonn muid	athachtaíonn sibh	athachtaíonn siad; athachtaíd^†	a athachtaíonn; a athachtaíos / a n-athachtaíonn; a n-athachtaíos	athachtaítear
	past	d'athachtaigh mé; d'athachtaíos / athachtaigh mé‡; athachtaíos‡	d'athachtaigh tú; d'athachtaís / athachtaigh tú‡; athachtaís‡	d'athachtaigh sé, sí / athachtaigh sé, sí‡	d'athachtaíomar; d'athachtaigh muid / athachtaíomar‡; athachtaigh muid‡	d'athachtaigh sibh; d'athachtaíobhair / athachtaigh sibh‡; athachtaíobhair‡	d'athachtaigh siad; d'athachtaíodar / athachtaigh siad‡; athachtaíodar‡	a d'athachtaigh / ar athachtaigh*	athachtaíodh; hathachtaíodh^†
	past habitual	d'athachtaínn / athachtaínn‡	d'athachtaíteá / athachtaíteá‡	d'athachtaíodh sé, sí / athachtaíodh sé, sí‡	d'athachtaímis; d'athachtaíodh muid / athachtaímis‡; athachtaíodh muid‡	d'athachtaíodh sibh / athachtaíodh sibh‡	d'athachtaídís; d'athachtaíodh siad / athachtaídís; athachtaíodh siad‡	a d'athachtaíodh / ar athachtaíodh*	d'athachtaítí / athachtaítí‡
	future	athachtóidh mé; athachtód; athachtóchaidh mé^†	athachtóidh tú; athachtóir^†; athachtóchaidh tú^†	athachtóidh sé, sí; athachtóchaidh sé, sí^†	athachtóimid; athachtóidh muid; athachtóchaimid^†; athachtóchaidh muid^†	athachtóidh sibh; athachtóchaidh sibh^†	athachtóidh siad; athachtóid^†; athachtóchaidh siad^†	a athachtóidh; a athachtós; a athachtóchaidh^†; a athachtóchas^† / a n-athachtóidh; a n-athachtós; a n-athachtóchaidh^†; a n-athachtóchas^†	athachtófar; athachtóchar^†
conditional		d'athachtóinn; d'athachtóchainn^† / athachtóinn‡; athachtóchainn^†‡; n-athachtóinn‡‡; n-athachtóchainn^†‡‡	d'athachtófá; d'athachtóchthá^† / athachtófá‡; athachtóchthá^†‡; n-athachtófá‡‡; n-athachtóchthá^†‡‡	d'athachtódh sé, sí; d'athachtóchadh sé, sí^† / athachtódh sé, sí‡; athachtóchadh sé, sí^†‡; n-athachtódh sé, sí‡‡; n-athachtóchadh sé, sí^†‡‡	d'athachtóimis; d'athachtódh muid; d'athachtóchaimis^†; d'athachtóchadh muid^† / athachtóimis‡; athachtódh muid‡; athachtóchaimis^†‡; athachtóchadh muid^†‡; n-athachtóimis‡‡; n-athachtódh muid‡‡; n-athachtóchaimis^†‡‡; n-athachtóchadh muid^†‡‡	d'athachtódh sibh; d'athachtóchadh sibh^† / athachtódh sibh‡; athachtóchadh sibh^†‡; n-athachtódh sibh‡‡; n-athachtóchadh sibh^†‡‡	d'athachtóidís; d'athachtódh siad; d'athachtóchadh siad^† / athachtóidís‡; athachtódh siad‡; athachtóchadh siad^†‡; n-athachtóidís‡‡; n-athachtódh siad‡‡; n-athachtóchadh siad^†‡‡	a d'athachtódh; a d'athachtóchadh^† / ar athachtódh; ar athachtóchadh^†	d'athachtófaí; d'athachtóchthaí^† / athachtófaí‡; athachtóchthaí^†‡; n-athachtófaí‡‡; n-athachtóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go n-athachtaí mé; go n-athachtaíod^†	go n-athachtaí tú; go n-athachtaír^†	go n-athachtaí sé, sí	go n-athachtaímid; go n-athachtaí muid	go n-athachtaí sibh	go n-athachtaí siad; go n-athachtaíd^†	—	go n-athachtaítear
subjunctive	past	dá n-athachtaínn	dá n-athachtaíteá	dá n-athachtaíodh sé, sí	dá n-athachtaímis; dá n-athachtaíodh muid	dá n-athachtaíodh sibh	dá n-athachtaídís; dá n-athachtaíodh siad	—	dá n-athachtaítí
imperative		athachtaím	athachtaigh	athachtaíodh sé, sí	athachtaímis	athachtaígí; athachtaídh^†	athachtaídís	—	athachtaítear
verbal noun		athachtú
past participle		athachtaithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡ Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Mutation