supervivo
Latin
Etymology
From super- + vīvō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /su.perˈu̯iː.u̯oː/, [s̠ʊpɛrˈu̯iːu̯oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /su.perˈvi.vo/, [superˈviːvo]
Verb
supervīvō (present infinitive supervīvere, perfect active supervīxī); third conjugation, no supine stem, impersonal in the passive
- I outlive
- I survive
- Synonyms: supersum, vīvō
Conjugation
Conjugation of supervīvō (third conjugation, no supine stem, impersonal in passive) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | supervīvō | supervīvis | supervīvit | supervīvimus | supervīvitis | supervīvunt |
imperfect | supervīvēbam | supervīvēbās | supervīvēbat | supervīvēbāmus | supervīvēbātis | supervīvēbant | |
future | supervīvam | supervīvēs | supervīvet | supervīvēmus | supervīvētis | supervīvent | |
perfect | supervīxī | supervīxistī | supervīxit | supervīximus | supervīxistis | supervīxērunt, supervīxēre | |
pluperfect | supervīxeram | supervīxerās | supervīxerat | supervīxerāmus | supervīxerātis | supervīxerant | |
future perfect | supervīxerō | supervīxeris | supervīxerit | supervīxerimus | supervīxeritis | supervīxerint | |
passive | present | — | — | supervīvitur | — | — | — |
imperfect | — | — | supervīvēbātur | — | — | — | |
future | — | — | supervīvētur | — | — | — | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | supervīvam | supervīvās | supervīvat | supervīvāmus | supervīvātis | supervīvant |
imperfect | supervīverem | supervīverēs | supervīveret | supervīverēmus | supervīverētis | supervīverent | |
perfect | supervīxerim | supervīxerīs | supervīxerit | supervīxerīmus | supervīxerītis | supervīxerint | |
pluperfect | supervīxissem | supervīxissēs | supervīxisset | supervīxissēmus | supervīxissētis | supervīxissent | |
passive | present | — | — | supervīvātur | — | — | — |
imperfect | — | — | supervīverētur | — | — | — | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | supervīve | — | — | supervīvite | — |
future | — | supervīvitō | supervīvitō | — | supervīvitōte | supervīvuntō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | supervīvere | supervīxisse | — | supervīvī | — | — | |
participles | supervīvēns | — | — | — | — | supervīvendum | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
supervīvendī | supervīvendō | supervīvendum | supervīvendō | — | — |
Descendants
Descendants
- Asturian: sobrevivir
- Catalan: sobreviure
- → Danish: overleve (calque)
- → Dutch: overleven (calque)
- Old French: souvivre
- → English: survive
- French: survivre
- → Romanian: supraviețui (calque)
- → Middle High German: überleben (calque)
- German: überleben
- Luxembourgish: iwwerliewen
- Yiddish: איבערלעבן (iberlebn)
- Italian: sopravvivere
- → North Frisian: auerlewe (calque)
- → Norwegian Bokmål: overleve (calque)
- → Old English: oferlibban (calque)
- Middle English: overliven
- English: overlive
- Middle English: overliven
- Old Portuguese:
- Galician: sobrevivir
- Portuguese: sobreviver
- Sicilian: suprabbìviri
- Spanish: sobrevivir
- → Swedish: överleva (calque)
References
- “supervivo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- supervivo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
Spanish
Verb
supervivo
- first-person singular present indicative of supervivir