superincurvatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /su.pe.rin.kurˈwaː.tus/, [sʊ.pɛ.rɪŋ.kʊrˈwaː.tʊs]
Adjective
superincurvātus (feminine superincurvāta, neuter superincurvātum); first/second declension
- bent over; stooping
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | superincurvātus | superincurvāta | superincurvātum | superincurvātī | superincurvātae | superincurvāta | |
Genitive | superincurvātī | superincurvātae | superincurvātī | superincurvātōrum | superincurvātārum | superincurvātōrum | |
Dative | superincurvātō | superincurvātō | superincurvātīs | ||||
Accusative | superincurvātum | superincurvātam | superincurvātum | superincurvātōs | superincurvātās | superincurvāta | |
Ablative | superincurvātō | superincurvātā | superincurvātō | superincurvātīs | |||
Vocative | superincurvāte | superincurvāta | superincurvātum | superincurvātī | superincurvātae | superincurvāta |
References
- superincurvatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- superincurvatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette