superficiens
Latin
Etymology
Present participle of superfacio.
Participle
superficiēns m or f or n (genitive superficientis); third declension
- superfluous
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | superficiēns | superficiēns | superficientēs | superficientia | |
Genitive | superficientis | superficientis | superficientium | superficientium | |
Dative | superficientī | superficientī | superficientibus | superficientibus | |
Accusative | superficientem | superficiēns | superficientēs, superficientīs | superficientia | |
Ablative | superficiente, superficientī1 | superficiente, superficientī1 | superficientibus | superficientibus | |
Vocative | superficiēns | superficiēns | superficientēs | superficientia |
1When used purely as an adjective.
References
- superficiens in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- superficiens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette