superexalto
Latin
Etymology
From super- + exaltare (“to exalt”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /su.pe.rekˈsal.toː/, [sʊ.pɛ.rɛkˈsaɫ.toː]
Verb
superexaltō (present infinitive superexaltāre, perfect active superexaltāvī, supine superexaltātum); first conjugation
- I exalt above others
- I exalt exceedingly
Inflection
Conjugation of superexalto (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | superexaltō | superexaltās | superexaltat | superexaltāmus | superexaltātis | superexaltant |
imperfect | superexaltābam | superexaltābās | superexaltābat | superexaltābāmus | superexaltābātis | superexaltābant | |
future | superexaltābō | superexaltābis | superexaltābit | superexaltābimus | superexaltābitis | superexaltābunt | |
perfect | superexaltāvī | superexaltāvistī | superexaltāvit | superexaltāvimus | superexaltāvistis | superexaltāvērunt, superexaltāvēre | |
pluperfect | superexaltāveram | superexaltāverās | superexaltāverat | superexaltāverāmus | superexaltāverātis | superexaltāverant | |
future perfect | superexaltāverō | superexaltāveris | superexaltāverit | superexaltāverimus | superexaltāveritis | superexaltāverint | |
passive | present | superexaltor | superexaltāris, superexaltāre | superexaltātur | superexaltāmur | superexaltāminī | superexaltantur |
imperfect | superexaltābar | superexaltābāris, superexaltābāre | superexaltābātur | superexaltābāmur | superexaltābāminī | superexaltābantur | |
future | superexaltābor | superexaltāberis, superexaltābere | superexaltābitur | superexaltābimur | superexaltābiminī | superexaltābuntur | |
perfect | superexaltātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | superexaltātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | superexaltātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | superexaltem | superexaltēs | superexaltet | superexaltēmus | superexaltētis | superexaltent |
imperfect | superexaltārem | superexaltārēs | superexaltāret | superexaltārēmus | superexaltārētis | superexaltārent | |
perfect | superexaltāverim | superexaltāverīs | superexaltāverit | superexaltāverimus | superexaltāveritis | superexaltāverint | |
pluperfect | superexaltāvissem | superexaltāvissēs | superexaltāvisset | superexaltāvissēmus | superexaltāvissētis | superexaltāvissent | |
passive | present | superexalter | superexaltēris, superexaltēre | superexaltētur | superexaltēmur | superexaltēminī | superexaltentur |
imperfect | superexaltārer | superexaltārēris, superexaltārēre | superexaltārētur | superexaltārēmur | superexaltārēminī | superexaltārentur | |
perfect | superexaltātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | superexaltātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | superexaltā | — | — | superexaltāte | — |
future | — | superexaltātō | superexaltātō | — | superexaltātōte | superexaltantō | |
passive | present | — | superexaltāre | — | — | superexaltāminī | — |
future | — | superexaltātor | superexaltātor | — | — | superexaltantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | superexaltāre | superexaltāvisse | superexaltātūrus esse | superexaltārī | superexaltātus esse | superexaltātum īrī | |
participles | superexaltāns | — | superexaltātūrus | — | superexaltātus | superexaltandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
superexaltāre | superexaltandī | superexaltandō | superexaltandum | superexaltātum | superexaltātū |
References
- superexalto in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- superexalto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette