superabundo
Latin
Etymology
From super- + abundo
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /su.pe.raˈbun.doː/, [sʊ.pɛ.raˈbʊn.doː]
Verb
superabundō (present infinitive superabundāre, perfect active superabundāvī, supine superabundātum); first conjugation
- I am very abundant; I superabound
Inflection
Conjugation of superabundo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | superabundō | superabundās | superabundat | superabundāmus | superabundātis | superabundant |
imperfect | superabundābam | superabundābās | superabundābat | superabundābāmus | superabundābātis | superabundābant | |
future | superabundābō | superabundābis | superabundābit | superabundābimus | superabundābitis | superabundābunt | |
perfect | superabundāvī | superabundāvistī | superabundāvit | superabundāvimus | superabundāvistis | superabundāvērunt, superabundāvēre | |
pluperfect | superabundāveram | superabundāverās | superabundāverat | superabundāverāmus | superabundāverātis | superabundāverant | |
future perfect | superabundāverō | superabundāveris | superabundāverit | superabundāverimus | superabundāveritis | superabundāverint | |
passive | present | superabundor | superabundāris, superabundāre | superabundātur | superabundāmur | superabundāminī | superabundantur |
imperfect | superabundābar | superabundābāris, superabundābāre | superabundābātur | superabundābāmur | superabundābāminī | superabundābantur | |
future | superabundābor | superabundāberis, superabundābere | superabundābitur | superabundābimur | superabundābiminī | superabundābuntur | |
perfect | superabundātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | superabundātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | superabundātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | superabundem | superabundēs | superabundet | superabundēmus | superabundētis | superabundent |
imperfect | superabundārem | superabundārēs | superabundāret | superabundārēmus | superabundārētis | superabundārent | |
perfect | superabundāverim | superabundāverīs | superabundāverit | superabundāverimus | superabundāveritis | superabundāverint | |
pluperfect | superabundāvissem | superabundāvissēs | superabundāvisset | superabundāvissēmus | superabundāvissētis | superabundāvissent | |
passive | present | superabunder | superabundēris, superabundēre | superabundētur | superabundēmur | superabundēminī | superabundentur |
imperfect | superabundārer | superabundārēris, superabundārēre | superabundārētur | superabundārēmur | superabundārēminī | superabundārentur | |
perfect | superabundātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | superabundātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | superabundā | — | — | superabundāte | — |
future | — | superabundātō | superabundātō | — | superabundātōte | superabundantō | |
passive | present | — | superabundāre | — | — | superabundāminī | — |
future | — | superabundātor | superabundātor | — | — | superabundantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | superabundāre | superabundāvisse | superabundātūrus esse | superabundārī | superabundātus esse | superabundātum īrī | |
participles | superabundāns | — | superabundātūrus | — | superabundātus | superabundandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
superabundāre | superabundandī | superabundandō | superabundandum | superabundātum | superabundātū |
References
- superabundo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- superabundo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette