suntio
Finnish
Etymology
Maybe cognate with Estonian sundija (“judge”), sundima (“to force, to judge”). Compare to Proto-Slavic *sǫdì (“judge”), Proto-Germanic *sundī (“sin”), *sundijō, whence Finnish synti (“sin”).
Noun
suntio
- A sexton
Declension
| Inflection of suntio (Kotus type 3/valtio, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | suntio | suntiot | |
| genitive | suntion | suntioiden suntioitten | |
| partitive | suntiota | suntioita | |
| illative | suntioon | suntioihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | suntio | suntiot | |
| accusative | nom. | suntio | suntiot |
| gen. | suntion | ||
| genitive | suntion | suntioiden suntioitten | |
| partitive | suntiota | suntioita | |
| inessive | suntiossa | suntioissa | |
| elative | suntiosta | suntioista | |
| illative | suntioon | suntioihin | |
| adessive | suntiolla | suntioilla | |
| ablative | suntiolta | suntioilta | |
| allative | suntiolle | suntioille | |
| essive | suntiona | suntioina | |
| translative | suntioksi | suntioiksi | |
| instructive | — | suntioin | |
| abessive | suntiotta | suntioitta | |
| comitative | — | suntioineen | |
Anagrams
- Sointu, nousit, sointu, soinut