summoveo
Latin
Alternative forms
- submoveō
Etymology
From sub- + moveo.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /sumˈmo.u̯e.oː/, [s̠ʊmˈmou̯eoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /sumˈmo.ve.o/, [sumˈmɔːveo]
Verb
summoveō (present infinitive summovēre, perfect active summōvī, supine summōtum); second conjugation
- to send or drive off or away; to remove, to dispel; to banish
- 16 BCE, Ovid, Amores 3.14:
- quis furor est, quae nocte latent, in luce fateri,
et quae clam facias facta referre palam?
ignoto meretrix corpus iunctura Quiriti
opposita populum summovet ante sera;
tu tua prostitues famae peccata sinistrae
commissi perages indiciumque tui?- Translation by Christopher Marlowe
- What madnesse ist to tell night prankes by day,
And hidden secrets openlie to bewray?
The strumpet with the stranger will not do,
Before the roome be deere, and doore put too.
Will you make shipwracke of your honest name,
And let the world be witnesse of the same?
- What madnesse ist to tell night prankes by day,
- Translation by Christopher Marlowe
- quis furor est, quae nocte latent, in luce fateri,
- Dig. XVII.I.5.4 Paulus libro trigensimo secundo ad edictum
- Servo quoque dominus si praeceperit certa summa rem vendere, ille minoris vendiderit, similiter vindicare eam dominus potest nec ulla exceptione summoveri, nisi indemnitas ei praestetur.
- And when an owner bids his slave to sell a thing for a certain price, but the latter sells it for less, the owner can demand it back likewise and neither can he be cast off by any exception, if he is not indemnified.
- (of stock) to sell off, to clear off
- to put or keep away, to withdraw, to withhold
Conjugation
Conjugation of summoveō (second conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | summoveō | summovēs | summovet | summovēmus | summovētis | summovent |
imperfect | summovēbam | summovēbās | summovēbat | summovēbāmus | summovēbātis | summovēbant | |
future | summovēbō | summovēbis | summovēbit | summovēbimus | summovēbitis | summovēbunt | |
perfect | summōvī | summōvistī | summōvit | summōvimus | summōvistis | summōvērunt, summōvēre | |
pluperfect | summōveram | summōverās | summōverat | summōverāmus | summōverātis | summōverant | |
future perfect | summōverō | summōveris | summōverit | summōverimus | summōveritis | summōverint | |
passive | present | summoveor | summovēris, summovēre | summovētur | summovēmur | summovēminī | summoventur |
imperfect | summovēbar | summovēbāris, summovēbāre | summovēbātur | summovēbāmur | summovēbāminī | summovēbantur | |
future | summovēbor | summovēberis, summovēbere | summovēbitur | summovēbimur | summovēbiminī | summovēbuntur | |
perfect | summōtus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | summōtus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | summōtus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | summoveam | summoveās | summoveat | summoveāmus | summoveātis | summoveant |
imperfect | summovērem | summovērēs | summovēret | summovērēmus | summovērētis | summovērent | |
perfect | summōverim | summōverīs | summōverit | summōverīmus | summōverītis | summōverint | |
pluperfect | summōvissem | summōvissēs | summōvisset | summōvissēmus | summōvissētis | summōvissent | |
passive | present | summovear | summoveāris, summoveāre | summoveātur | summoveāmur | summoveāminī | summoveantur |
imperfect | summovērer | summovērēris, summovērēre | summovērētur | summovērēmur | summovērēminī | summovērentur | |
perfect | summōtus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | summōtus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | summovē | — | — | summovēte | — |
future | — | summovētō | summovētō | — | summovētōte | summoventō | |
passive | present | — | summovēre | — | — | summovēminī | — |
future | — | summovētor | summovētor | — | — | summoventor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | summovēre | summōvisse | summōtūrum esse | summovērī | summōtum esse | summōtum īrī | |
participles | summovēns | — | summōtūrus | — | summōtus | summovendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
summovendī | summovendō | summovendum | summovendō | summōtum | summōtū |
Synonyms
- (banish): abdō, ablēgō, dēpellō, eximō, expellō, exterminō, pellō, prōiciō, relēgō
Derived terms
- submōtor / summōtor
- submōtus / summōtus
Related terms
Related terms
- admoveō
- āmoveō
- commoveō
- dēmoveō
- dīmoveō
- ēmoveō
- moveō
- mūtō
- permoveō
- praemoveō
- prōmoveō
- removeō
- sēmoveō
- trānsmoveō
References
- “summoveo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- summoveo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- the lictors clear the way: lictores summovent turbam (Liv. 4. 50)
- to repel the attack of the enemy's cavalry: summovere or reicere hostium equites
- the lictors clear the way: lictores summovent turbam (Liv. 4. 50)