suficiență
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian sufficienza, Latin sufficientia.
Noun
suficiență f (uncountable)
- sufficiency
Declension
declension of suficiență (singular only)
singular | ||
---|---|---|
f gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (o) suficiență | suficiența |
genitive/dative | (unei) suficiențe | suficienței |
vocative | suficiență, suficiențo |
Related terms
- suficient