succingo
Italian
Verb
succingo
- first-person singular present indicative of succingere
Latin
Etymology
From sub- + cingo.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /sukˈkin.ɡoː/, [sʊkˈkɪŋ.ɡoː]
Verb
succingō (present infinitive succingere, perfect active succinxī, supine succinctum); third conjugation
- I gather or tuck up (with a belt, etc.)
- I prepare (for action)
Inflection
Conjugation of succingo (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | succingō | succingis | succingit | succingimus | succingitis | succingunt |
imperfect | succingēbam | succingēbās | succingēbat | succingēbāmus | succingēbātis | succingēbant | |
future | succingam | succingēs | succinget | succingēmus | succingētis | succingent | |
perfect | succinxī | succinxistī | succinxit | succinximus | succinxistis | succinxērunt, succinxēre | |
pluperfect | succinxeram | succinxerās | succinxerat | succinxerāmus | succinxerātis | succinxerant | |
future perfect | succinxerō | succinxeris | succinxerit | succinxerimus | succinxeritis | succinxerint | |
passive | present | succingor | succingeris, succingere | succingitur | succingimur | succingiminī | succinguntur |
imperfect | succingēbar | succingēbāris, succingēbāre | succingēbātur | succingēbāmur | succingēbāminī | succingēbantur | |
future | succingar | succingēris, succingēre | succingētur | succingēmur | succingēminī | succingentur | |
perfect | succinctus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | succinctus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | succinctus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | succingam | succingās | succingat | succingāmus | succingātis | succingant |
imperfect | succingerem | succingerēs | succingeret | succingerēmus | succingerētis | succingerent | |
perfect | succinxerim | succinxerīs | succinxerit | succinxerimus | succinxeritis | succinxerint | |
pluperfect | succinxissem | succinxissēs | succinxisset | succinxissēmus | succinxissētis | succinxissent | |
passive | present | succingar | succingāris, succingāre | succingātur | succingāmur | succingāminī | succingantur |
imperfect | succingerer | succingerēris, succingerēre | succingerētur | succingerēmur | succingerēminī | succingerentur | |
perfect | succinctus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | succinctus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | succinge | — | — | succingite | — |
future | — | succingitō | succingitō | — | succingitōte | succinguntō | |
passive | present | — | succingere | — | — | succingiminī | — |
future | — | succingitor | succingitor | — | — | succinguntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | succingere | succinxisse | succinctūrus esse | succingī | succinctus esse | succinctum īrī | |
participles | succingēns | — | succinctūrus | — | succinctus | succingendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
succingere | succingendī | succingendō | succingendum | succinctum | succinctū |
References
- succingo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- succingo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- succingo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette