ataşe

ataşe

Turkish

Etymology

From French attaché.

Pronunciation

• IPA^(key): [ɑtɑˈʃɛ]

Noun

ataşe (definite accusative ataşeyi, plural ataşeler)

1. attaché

Declension

Inflection
Nominative	ataşe
Definite accusative	ataşeyi
	Singular	Plural
Nominative	ataşe	ataşeler
Definite accusative	ataşeyi	ataşeleri
Dative	ataşeye	ataşelere
Locative	ataşede	ataşelerde
Ablative	ataşeden	ataşelerden
Genitive	ataşenin	ataşelerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular ataşem ataşelerim 2nd singular ataşen ataşelerin 3rd singular ataşesi ataşeleri 1st plural ataşemiz ataşelerimiz 2nd plural ataşeniz ataşeleriniz 3rd plural ataşeleri ataşeleri
Predicative forms Singular Plural 1st singular ataşeyim ataşelerim 2nd singular ataşesin ataşelersin 3rd singular ataşe ataşedir ataşeler ataşelerdir 1st plural ataşeyiz ataşeleriz 2nd plural ataşesiniz ataşelersiniz 3rd plural ataşeler ataşelerdir