substantivböjning
Swedish
Etymology
substantiv (“noun”) + böjning (“inflection”)
Noun
substantivböjning c
- (grammar) nominal inflection
Declension
Declension of substantivböjning | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | substantivböjning | substantivböjningen | substantivböjningar | substantivböjningarna |
Genitive | substantivböjnings | substantivböjningens | substantivböjningars | substantivböjningarnas |