submonitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of submoneō.
Participle
submonitus m (feminine submonita, neuter submonitum); first/second declension
- reminded
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | submonitus | submonita | submonitum | submonitī | submonitae | submonita | |
Genitive | submonitī | submonitae | submonitī | submonitōrum | submonitārum | submonitōrum | |
Dative | submonitō | submonitae | submonitō | submonitīs | submonitīs | submonitīs | |
Accusative | submonitum | submonitam | submonitum | submonitōs | submonitās | submonita | |
Ablative | submonitō | submonitā | submonitō | submonitīs | submonitīs | submonitīs | |
Vocative | submonite | submonita | submonitum | submonitī | submonitae | submonita |