subiciens
Latin
Etymology
Present participle of subiciō.
Participle
subiciēns m, f, n (genitive subicientis); third declension
- supplying etc.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | subiciēns | subiciēns | subicientēs | subicientia | |
Genitive | subicientis | subicientis | subicientium | subicientium | |
Dative | subicientī | subicientī | subicientibus | subicientibus | |
Accusative | subicientem | subiciēns | subicientēs, subicientīs | subicientia | |
Ablative | subiciente, subicientī1 | subiciente, subicientī1 | subicientibus | subicientibus | |
Vocative | subiciēns | subiciēns | subicientēs | subicientia |
1When used purely as an adjective.