Subartu

English

Etymology

From the Akkadian 𒋙𒁀𒊑 (Šú-ba-ri /Šubartum/, /Subartum/) or Sumerian 𒋢𒂔𒆠 (SU.BIR₄^ki, “Subir”)

Some scholars argue that Subartu is a Turkic name, connecting it to Proto-Turkic *sub (“water”)[1] + *ēr (“man”).[2][3][4][5] These scholars have variously connected the name to the Chuvash;[1] Sabirs,[6][7] or Suars.[8] American historian Ignace J. Gelb says these connections are unprovable but phonetically possible.[7]

Proper noun

Subartu

A region of upper Mesopotamia in the Bronze Age, which later came to be called Assyria.

Synonyms

Subir
Shubar

Related terms

Subarian

References

As H. Mark Hubey does, citing "Name of the country, or people, known as Subar/Subir/Subartu", Cambridge Ancient History ANE, volume I, part 2, page 733
A. Z. Velidi Togan, Umumi Türk tarihine giriş: En eski devirlerden 16. Asra Kadar, Enderun, 1946, pages 40, 143, 163; quote from pages 143 and 163: "Muhtelif istikamette yayılan bir Türk urugunun da Subar (Suar, Sabir)lar olduğunu yukarıda anlatmıştım. [...]. Milâdın 305 yılında Sabir Türkleri, Kafkasya'nın şimalinden cenubuna geçtiler. Bunlar, eski dünyanın muhtelif taraflarında izleri görülen Subar (Sub + er) ve bu ismin muhtelif telâffuz şekillerine göre adlanan Türk boyunun Hazar'lara karışarak yaşıyan bir kısmıdır;... ."
O. Karatay, in Karadeni̇z araştırmaları, issues 1-3, chapter Doğu Avrupa Türk Tarihi, KaraM 2004, pages 16-19; quote from page 17: "Ağasıoğlu ve Zekiev gibi bilginlere göre, Suvar < Subar kelimesi sub + ar/er (su halkı, ırmak boyu sakinleri) şeklinde çözümlenir."
Firudin Ağasıoğlu Cəlilov, Azär halgy: (sečmä jazylar), Baku 2000, pages 129-130
Zakiev Mirfatyh, "Törki-Tatar etnogenezi", Kazan/Moscow 1998, page 223
Édouard P. Dhorme, Soubartou-Mitani, Revue d’Assyriologie, Volume VIII (Paris 1911), pp. 92 & 98f.
Pauly-Wissowa-Kroll, Real-Encyclopädie der classischen Altertumswissenschaft, under Sabiroi and Saspeires. In: Ignace J. Gelb, Hurrians and Subarians, The Oriental Institute of the University of Chicago, Studies in Ancient Oriental Civilization, 1944 - No.22, p. 30. The University of Chicago Press - Chicago - Illinois.
Mehmet Bilgin, Karadeniz'de postmodern pontusculuk, 2008, pp. 215, 222.

Anagrams

arbutus

[HMH-1] As H. Mark Hubey does, citing "Name of the country, or people, known as Subar/Subir/Subartu", Cambridge Ancient History ANE, volume I, part 2, page 733

[Velidi_Togan-2] A. Z. Velidi Togan, Umumi Türk tarihine giriş: En eski devirlerden 16. Asra Kadar, Enderun, 1946, pages 40, 143, 163; quote from pages 143 and 163: "Muhtelif istikamette yayılan bir Türk urugunun da Subar (Suar, Sabir)lar olduğunu yukarıda anlatmıştım. [...]. Milâdın 305 yılında Sabir Türkleri, Kafkasya'nın şimalinden cenubuna geçtiler. Bunlar, eski dünyanın muhtelif taraflarında izleri görülen Subar (Sub + er) ve bu ismin muhtelif telâffuz şekillerine göre adlanan Türk boyunun Hazar'lara karışarak yaşıyan bir kısmıdır;... ."

[3] O. Karatay, in Karadeni̇z araştırmaları, issues 1-3, chapter Doğu Avrupa Türk Tarihi, KaraM 2004, pages 16-19; quote from page 17: "Ağasıoğlu ve Zekiev gibi bilginlere göre, Suvar < Subar kelimesi sub + ar/er (su halkı, ırmak boyu sakinleri) şeklinde çözümlenir."

[4] Firudin Ağasıoğlu Cəlilov, Azär halgy: (sečmä jazylar), Baku 2000, pages 129-130

[5] Zakiev Mirfatyh, "Törki-Tatar etnogenezi", Kazan/Moscow 1998, page 223

[6] Édouard P. Dhorme, Soubartou-Mitani, Revue d’Assyriologie, Volume VIII (Paris 1911), pp. 92 & 98f.

[Gelb-7] Pauly-Wissowa-Kroll, Real-Encyclopädie der classischen Altertumswissenschaft, under Sabiroi and Saspeires. In: Ignace J. Gelb, Hurrians and Subarians, The Oriental Institute of the University of Chicago, Studies in Ancient Oriental Civilization, 1944 - No.22, p. 30. The University of Chicago Press - Chicago - Illinois.

[8] Mehmet Bilgin, Karadeniz'de postmodern pontusculuk, 2008, pp. 215, 222.

单词	Subartu
释义	Subartu English Etymology From the Akkadian 𒋙𒁀𒊑 (Šú-ba-ri /Šubartum/, /Subartum/) or Sumerian 𒋢𒂔𒆠 (SU.BIR₄^ki, “Subir”) Some scholars argue that Subartu is a Turkic name, connecting it to Proto-Turkic sub (“water”)[1] + ēr (“man”).[2][3][4][5] These scholars have variously connected the name to the Chuvash;[1] Sabirs,[6][7] or Suars.[8] American historian Ignace J. Gelb says these connections are unprovable but phonetically possible.[7] Proper noun Subartu A region of upper Mesopotamia in the Bronze Age, which later came to be called Assyria. Synonyms Subir Shubar Related terms Subarian References As H. Mark Hubey does, citing "Name of the country, or people, known as Subar/Subir/Subartu", Cambridge Ancient History ANE, volume I, part 2, page 733 A. Z. Velidi Togan, Umumi Türk tarihine giriş: En eski devirlerden 16. Asra Kadar, Enderun, 1946, pages 40, 143, 163; quote from pages 143 and 163: "Muhtelif istikamette yayılan bir Türk urugunun da Subar (Suar, Sabir)lar olduğunu yukarıda anlatmıştım. [...]. Milâdın 305 yılında Sabir Türkleri, Kafkasya'nın şimalinden cenubuna geçtiler. Bunlar, eski dünyanın muhtelif taraflarında izleri görülen Subar (Sub + er) ve bu ismin muhtelif telâffuz şekillerine göre adlanan Türk boyunun Hazar'lara karışarak yaşıyan bir kısmıdır;... ." O. Karatay, in Karadeni̇z araştırmaları, issues 1-3, chapter Doğu Avrupa Türk Tarihi, KaraM 2004, pages 16-19; quote from page 17: "Ağasıoğlu ve Zekiev gibi bilginlere göre, Suvar < Subar kelimesi sub + ar/er (su halkı, ırmak boyu sakinleri) şeklinde çözümlenir." Firudin Ağasıoğlu Cəlilov, Azär halgy: (sečmä jazylar), Baku 2000, pages 129-130 Zakiev Mirfatyh, "Törki-Tatar etnogenezi", Kazan/Moscow 1998, page 223 Édouard P. Dhorme, Soubartou-Mitani, Revue d’Assyriologie, Volume VIII (Paris 1911), pp. 92 & 98f. Pauly-Wissowa-Kroll, Real-Encyclopädie der classischen Altertumswissenschaft, under Sabiroi and Saspeires. In: Ignace J. Gelb, Hurrians and Subarians, The Oriental Institute of the University of Chicago, Studies in Ancient Oriental Civilization, 1944 - No.22, p. 30. The University of Chicago Press - Chicago - Illinois. Mehmet Bilgin, Karadeniz'de postmodern pontusculuk, 2008, pp. 215, 222. Anagrams arbutus
随便看	selvstyre selvstyrende selvstyret selvstyrt selvstyrte selvstændig selvstændige selvstændigere selvstændighed selvstændigheden selvstændigst selvstændigste selvstændigt selv tak selvtilfreds selvtillit selvtillita selvtilliten selvtægt selvundersøkelse selvundersøkelsen selvundersøkelsene selvundersøkelser selvyys selvàtic