suaimhneach
Irish
Etymology
From Middle Irish suaimnech.
Pronunciation
- (Munster) IPA(key): /ˈsˠuənʲəx/
- (Connacht) IPA(key): /ˈsˠiːmʲɾʲəx/ (as if spelled suímneach)
- (Ulster) IPA(key): /ˈsˠuənʲa(h)/
Adjective
suaimhneach (genitive singular masculine suaimhnigh, genitive singular feminine suaimhní, plural suaimhneacha, comparative suaimhní)
- peaceful, tranquil
Declension
Declension of suaimhneach
Singular | Plural (m/f) | |||
---|---|---|---|---|
Positive | Masculine | Feminine | (strong noun) | (weak noun) |
Nominative | suaimhneach | shuaimhneach | suaimhneacha; shuaimhneacha² | |
Vocative | shuaimhnigh | suaimhneacha | ||
Genitive | suaimhní | suaimhneacha | suaimhneach | |
Dative | suaimhneach; shuaimhneach¹ | shuaimhneach; shuaimhnigh (archaic) | suaimhneacha; shuaimhneacha² | |
Comparative | níos suaimhní | |||
Superlative | is suaimhní |
¹ When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
² When the preceding noun ends in a slender consonant.
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
suaimhneach | shuaimhneach after an, tsuaimhneach | not applicable |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- “1 súaimnech” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
- “suaiṁneaċ” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 2nd ed., 1927, by Patrick S. Dinneen.
- "suaimhneach" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
Scottish Gaelic
Etymology
From Middle Irish suaimnech.
Adjective
suaimhneach
- calm, peaceful, tranquil, quiet, content, composed
Derived terms
- mì-shuaimhneach
Related terms
- suaimhneas
References
- “1 súaimnech” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.