asztala
Hungarian
Etymology
asztal + -a (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒstɒlɒ]
- Hyphenation: asz‧ta‧la
Noun
asztala
- third-person singular (single possession) possessive of asztal
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | asztala | — |
accusative | asztalát | — |
dative | asztalának | — |
instrumental | asztalával | — |
causal-final | asztaláért | — |
translative | asztalává | — |
terminative | asztaláig | — |
essive-formal | asztalaként | — |
essive-modal | asztalául | — |
inessive | asztalában | — |
superessive | asztalán | — |
adessive | asztalánál | — |
illative | asztalába | — |
sublative | asztalára | — |
allative | asztalához | — |
elative | asztalából | — |
delative | asztaláról | — |
ablative | asztalától | — |