stârnire
Romanian
Etymology
From stârni + -re.
Noun
stârnire f (plural stârniri)
- incitement
Declension
Declension of stârnire
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) stârnire | stârnirea | (niște) stârniri | stârnirile |
genitive/dative | (unei) stârniri | stârnirii | (unor) stârniri | stârnirilor |
vocative | stârnire, stârnireo | stârnirilor |