stárnout
Czech
Etymology
starý + -nout
Pronunciation
- IPA(key): [ˈstaːrnou̯t]
Verb
stárnout impf (perfective zestárnout)
- to age, to become old
- Antonyms: mládnout, nestárnout
Conjugation
Conjugation
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | stárnu | stárneme | — | stárněme |
2nd person | stárneš | stárnete | stárni | stárněte |
3rd person | stárne | stárnou | — | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive stárnout. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | stárl | stárli | — | — |
masculine inanimate | stárly | — | ||
feminine | stárla | — | ||
neuter | stárlo | stárla | — | — |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | stárna | — |
feminine + neuter singular | stárnouc | — |
plural | stárnouce | — |
Derived terms
- zestárnout
- stárnutí
Further reading
- stárnouti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- stárnouti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- stárnout in Internetová jazyková příručka