asvârli
Romanian
Verb
a asvârli (third-person singular present asvârlie, past participle asvârlit) 4th conj.
- Obsolete form of azvârli.
Conjugation
conjugation of asvârli (fourth conjugation, no infix)
infinitive | a asvârli | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | asvârlind | ||||||
past participle | asvârlit | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | asvârlu | asvârli | asvârle | asvârlim | asvârliți | asvârlu | |
imperfect | asvârleam | asvârleai | asvârlea | asvârleam | asvârleați | asvârleau | |
simple perfect | asvârlii | asvârliși | asvârli | asvârlirăm | asvârlirăți | asvârliră | |
pluperfect | asvârlisem | asvârliseși | asvârlise | asvârliserăm | asvârliserăți | asvârliseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să asvârlu | să asvârli | să asvârlă | să asvârlim | să asvârliți | să asvârlă | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | asvârle | asvârliți | |||||
negative | nu asvârli | nu asvârliți |
References
- asvârli in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN