strącenie
See also: stracenie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /strɔnˈt͡sɛ.ɲɛ/
Noun
strącenie n
- verbal noun of strącić
Declension
declension of strącenie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | strącenie | strącenia |
genitive | strącenia | strąceń |
dative | strąceniu | strąceniom |
accusative | strącenie | strącenia |
instrumental | strąceniem | strąceniami |
locative | strąceniu | strąceniach |
vocative | strącenie | strącenia |
Further reading
- strącenie in Polish dictionaries at PWN