strupieć
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstru.pjɛt͡ɕ/
- Rhymes: -upjɛt͡ɕ
- Syllabification: stru‧pieć
Etymology 1
From strup + -eć.
Verb
strupieć impf (perfective zastrupieć)
- (intransitive, colloquial) to scab (to become covered by a scab or scabs)
Conjugation
Conjugation of strupieć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | strupieć | |||||
| present tense | 1st | strupieję | strupiejemy | |||
| 2nd | strupiejesz | strupiejecie | ||||
| 3rd | strupieje | strupieją | ||||
| impersonal | strupieje się | |||||
| past tense | 1st | strupiałem | strupiałam | strupieliśmy | strupiałyśmy | |
| 2nd | strupiałeś | strupiałaś | strupieliście | strupiałyście | ||
| 3rd | strupiał | strupiała | strupiało | strupieli | strupiały | |
| impersonal | strupiano | |||||
| future tense | 1st | będę strupiał, będę strupieć | będę strupiała, będę strupieć | będziemy strupieli, będziemy strupieć | będziemy strupiały, będziemy strupieć | |
| 2nd | będziesz strupiał, będziesz strupieć | będziesz strupiała, będziesz strupieć | będziecie strupieli, będziecie strupieć | będziecie strupiały, będziecie strupieć | ||
| 3rd | będzie strupiał, będzie strupieć | będzie strupiała, będzie strupieć | będzie strupiało, będzie strupieć | będą strupieli, będą strupieć | będą strupiały, będą strupieć | |
| impersonal | będzie strupieć się | |||||
| conditional | 1st | strupiałbym | strupiałabym | strupielibyśmy | strupiałybyśmy | |
| 2nd | strupiałbyś | strupiałabyś | strupielibyście | strupiałybyście | ||
| 3rd | strupiałby | strupiałaby | strupiałoby | strupieliby | strupiałyby | |
| impersonal | strupiano by | |||||
| imperative | 1st | niech strupieję | strupiejmy | |||
| 2nd | strupiej | strupiejcie | ||||
| 3rd | niech strupieje | niech strupieją | ||||
| active adjectival participle | strupiejący | strupiejąca | strupiejące | strupiejący | strupiejące | |
| contemporary adverbial participle | strupiejąc | |||||
| verbal noun | strupienie | |||||
Related terms
nouns
- strupek
- strupień
Etymology 2
From s- + trupieć.
Verb
strupieć pf (imperfective trupieć)
- (intransitive) to deaden, to mortify, to necrotize
- Synonyms: zamrzeć, zmartwieć
Conjugation
Conjugation of strupieć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | strupieć | |||||
| future tense | 1st | strupieję | strupiejemy | |||
| 2nd | strupiejesz | strupiejecie | ||||
| 3rd | strupieje | strupieją | ||||
| impersonal | strupieje się | |||||
| past tense | 1st | strupiałem | strupiałam | strupieliśmy | strupiałyśmy | |
| 2nd | strupiałeś | strupiałaś | strupieliście | strupiałyście | ||
| 3rd | strupiał | strupiała | strupiało | strupieli | strupiały | |
| impersonal | strupiano | |||||
| conditional | 1st | strupiałbym | strupiałabym | strupielibyśmy | strupiałybyśmy | |
| 2nd | strupiałbyś | strupiałabyś | strupielibyście | strupiałybyście | ||
| 3rd | strupiałby | strupiałaby | strupiałoby | strupieliby | strupiałyby | |
| impersonal | strupiano by | |||||
| imperative | 1st | niech strupieję | strupiejmy | |||
| 2nd | strupiej | strupiejcie | ||||
| 3rd | niech strupieje | niech strupieją | ||||
| anterior adverbial participle | strupiawszy | |||||
| verbal noun | strupienie | |||||
Related terms
adjective
- strupieszały
nouns
- strupieszałość
- truposz
verbs
- trupieszeć impf, strupieszeć pf
Further reading
- strupieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- strupieć in Polish dictionaries at PWN