strumień
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish strumień, from Proto-Slavic *strumy.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstru.mjɛɲ/
Audio (file) - Rhymes: -umjɛɲ
- Syllabification: stru‧mień
Noun
strumień m inan
- stream; brook
- flux
Declension
Declension of strumień
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | strumień | strumienie |
| genitive | strumienia | strumieni |
| dative | strumieniowi | strumieniom |
| accusative | strumień | strumienie |
| instrumental | strumieniem | strumieniami |
| locative | strumieniu | strumieniach |
| vocative | strumieniu | strumienie |
Related terms
- ciek
- ostrów
- struga
- strumyk
Further reading
- strumień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- strumień in Polish dictionaries at PWN