strugacz
See also: Strugacz
Polish
Etymology
From strugać + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstru.ɡat͡ʂ/
- Rhymes: -uɡat͡ʂ
- Syllabification: stru‧gacz
Noun
strugacz m pers
- hewer (one who hews)
Declension
Declension of strugacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | strugacz | strugacze |
genitive | strugacza | strugaczy |
dative | strugaczowi | strugaczom |
accusative | strugacza | strugaczy |
instrumental | strugaczem | strugaczami |
locative | strugaczu | strugaczach |
vocative | strugaczu | strugacze |
Further reading
- strugacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- strugacz in Polish dictionaries at PWN