strongil
Romanian
Etymology
Borrowed from French strongyle.
Noun
strongil m (plural strongili)
- strongyle
Declension
Declension of strongil
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) strongil | strongilul | (niște) strongili | strongilii |
genitive/dative | (unui) strongil | strongilului | (unor) strongili | strongililor |
vocative | strongilule | strongililor |
References
- strongil in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. ISBN 978-606-8162-26-3