strjúpi

strjúpi

Icelandic

Alternative forms

• strjúpa[1]

Etymology

From Old Norse strjúpi, cognates include Danish strube, Swedish strupe (“throat”).

Noun

strjúpi m (genitive singular strjúpa, nominative plural strjúpar)

1. (rare, of animals and humans) the neck, especially the trunk that remains after the head has been hewn off[1]
   • Chapter 21, Svarfdæla saga (Icelandic)

     Fyrir sunnan hús lést Ögmundur sjá rauðan kyrtil hanga úti á ási og diglaði niður úr og brá hann í munn sér og kenndi að salt var. Síðan hljóp hann suður um húsin með kyrtilinn og dró með sér tík mikla og hjó af henni höfuðið og færði í kyrtilinn og lét taka strjúpann niður úr höfuðsmáttinni og dró að dyrunum þar sem þær voru Ragnhildur og Ingvildur.

   • Skálmöld, song Valhöll from album Baldur

     Hetja er fallin, höndin sár,

     höfuðið klofið að strjúpa.

     Gróa þar síðan Baldursbrár,

     berjalyng kroppar rjúpa.

     Hero is fallen, hand is sore

     Head is cleaved to the neck

     Ever since then grow sea mayweed

     Berries eats the Rock Ptarmigan.

References

1. Icelandic Web of Science: Hvað merkja orðin „strjúpi“ og „drundur“? (“What do the words “strjúpi” and “drundur” mean?”)

---

Old Norse

Alternative forms

• strúpi

Noun

strjúpi m (genitive strjúpa)

1. throat

Declension

  Declension of strjúpi (weak an-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	strjúpi	strjúpinn	strjúpar	strjúparnir
accusative	strjúpa	strjúpann	strjúpa	strjúpana
dative	strjúpa	strjúpanum	strjúpum	strjúpunum
genitive	strjúpa	strjúpans	strjúpa	strjúpanna

Descendants

• Icelandic: strjúpi
• Norwegian Nynorsk: strupe
• Norwegian Bokmål: strupe
• Swedish: strupe
• Danish: strube

Synonyms

• barki
• kverk