strabus
Esperanto
Verb
strabus
- conditional of strabi
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek στρᾰβός (strabós).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈstra.bus/, [ˈs̠t̪räbʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈstra.bus/, [ˈst̪räːbus]
Adjective
strabus (feminine straba, neuter strabum); first/second-declension adjective
- (of eyes) squinting, crooked, slanted
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | strabus | straba | strabum | strabī | strabae | straba | |
Genitive | strabī | strabae | strabī | strabōrum | strabārum | strabōrum | |
Dative | strabō | strabō | strabīs | ||||
Accusative | strabum | strabam | strabum | strabōs | strabās | straba | |
Ablative | strabō | strabā | strabō | strabīs | |||
Vocative | strabe | straba | strabum | strabī | strabae | straba |
Descendants
- Aromanian: strãmbu
- Friulian: stramp
- Italian: strambo
- Occitan: estrambo (Provençal)
- Piedmontese: stramb
- Romanian: strâmb
- Sicilian: strammari (verb)
- Spanish: zambo
References
- “strabus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- strabus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- strabus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette