stoïsch
Dutch
Etymology
Perhaps borrowed from Middle French stoique, German stoisch or Latin stoicus. Equivalent to stoa + -isch.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstoː.is/
- Hyphenation: sto‧isch
Adjective
stoïsch (comparative stoïscher, superlative meest stoïsch)
- stoic, pertaining to stoicism [from 16th c.]
- 1992, Fokke Veenstra, in Fokke Veenstra (ed.), Hendrik Laurensz. Spiegel, Hert-spiegel, page 200.
- Overigens was de vermenging van christendom en stoïsche principes een algemene trend, wel allereerst bij filosofisch georiënteerde christenen.
- (please add an English translation of this quote)
- 1998, Joris van Eijnatten, Hogere sferen. De ideeënwereld van Willem Bilderdijk (1756-1831), page 247.
- Een telkens terugkerend element in het denken van Bilderdijk - we hebben er reeds op gewezen – is zijn verwerping van stoïsche opvattingen, die hij verbindt met pelagiaanse tendenzen in het achttiende-eeuwse denken.
- (please add an English translation of this quote)
- Synonym: stoïcijns
- 1992, Fokke Veenstra, in Fokke Veenstra (ed.), Hendrik Laurensz. Spiegel, Hert-spiegel, page 200.
- (less common) stoic, unaffected by pain or emotion, unemotional
- Synonym: stoïcijns
Inflection
| Inflection of stoïsch | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | stoïsch | |||
| inflected | stoïsche | |||
| comparative | stoïscher | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | stoïsch | stoïscher | het meest stoïsch het meest stoïsche | |
| indefinite | m./f. sing. | stoïsche | stoïschere | meest stoïsche |
| n. sing. | stoïsch | stoïscher | meest stoïsche | |
| plural | stoïsche | stoïschere | meest stoïsche | |
| definite | stoïsche | stoïschere | meest stoïsche | |
| partitive | stoïsch | stoïschers | — | |