stomdronken
Dutch
Etymology
Compound of stom (“stupid”) + dronken (“drunk”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstɔmˌdrɔŋ.kə(n)/
- Hyphenation: stom‧dron‧ken
Adjective
stomdronken (not comparable)
- pissed drunk, sodden, blottoed
Inflection
Inflection of stomdronken | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | stomdronken | |||
inflected | stomdronken | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | stomdronken | |||
indefinite | m./f. sing. | stomdronken | ||
n. sing. | stomdronken | |||
plural | stomdronken | |||
definite | stomdronken | |||
partitive | stomdronkens |