stedelijk
Dutch
Etymology
From Middle Dutch stedelijc, from stat + -lijc.
Pronunciation
Audio (file)
Adjective
stedelijk (comparative stedelijker, superlative stedelijkst)
- urban, civic
Inflection
| Inflection of stedelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | stedelijk | |||
| inflected | stedelijke | |||
| comparative | stedelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | stedelijk | stedelijker | het stedelijkst het stedelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | stedelijke | stedelijkere | stedelijkste |
| n. sing. | stedelijk | stedelijker | stedelijkste | |
| plural | stedelijke | stedelijkere | stedelijkste | |
| definite | stedelijke | stedelijkere | stedelijkste | |
| partitive | stedelijks | stedelijkers | — | |
Derived terms
- hoofdstedelijk
- verstedelijken