staticulum
Latin
Etymology
From statua + -culum.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /staˈti.ku.lum/, [s̠t̪äˈt̪ɪkʊɫ̪ʊ̃ˑ]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /staˈti.ku.lum/, [st̪äˈt̪iːkulum]
Noun
staticulum n (genitive staticulī); second declension
- a little statue or image, a statuette
- Synonyms: statunculum, sigillum
- c. 77 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis Historia 34.163:
- quae iam luxuria ad aurea quoque, non modo argentea, staticula pervenit
- a luxurious practice that has now got to using not only silver but even gold statuettes
- quae iam luxuria ad aurea quoque, non modo argentea, staticula pervenit
- c. 77 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis Historia 37.140:
- etiam pateras, staticula, equorum ornamenta inde medicisque coticulas faciunt
- and from them also are made dishes, statuettes, horse-trappings and small mortars for the use of pharmacists
- etiam pateras, staticula, equorum ornamenta inde medicisque coticulas faciunt
Declension
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | staticulum | staticula |
Genitive | staticulī | staticulōrum |
Dative | staticulō | staticulīs |
Accusative | staticulum | staticula |
Ablative | staticulō | staticulīs |
Vocative | staticulum | staticula |
References
- “staticulum”, in Charlton T[homas] Lewis; Charles [Lancaster] Short (1879) […] A New Latin Dictionary […], New York, N.Y.; Cincinnati, Ohio; Chicago, Ill.: American Book Company; Oxford: Clarendon Press.
- staticulum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette