starzeć

See also: starzec and Starzec

Polish

Inherited from Proto-Slavic *starěti (sę). By surface analysis, stary +‎ -eć.

starzeć impf (perfective postarzeć or zestarzeć)

Conjugation of starzeć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		starzeć
present tense	1^st	starzeję			starzejemy
	2^nd	starzejesz			starzejecie
	3^rd	starzeje			starzeją
	impersonal	starzeje się
past tense	1^st	starzałem	starzałam		starzeliśmy	starzałyśmy
	2^nd	starzałeś	starzałaś		starzeliście	starzałyście
	3^rd	starzał	starzała	starzało	starzeli	starzały
	impersonal	starzano
future tense	1^st	będę starzał, będę starzeć	będę starzała, będę starzeć		będziemy starzeli, będziemy starzeć	będziemy starzały, będziemy starzeć
	2^nd	będziesz starzał, będziesz starzeć	będziesz starzała, będziesz starzeć		będziecie starzeli, będziecie starzeć	będziecie starzały, będziecie starzeć
	3^rd	będzie starzał, będzie starzeć	będzie starzała, będzie starzeć	będzie starzało, będzie starzeć	będą starzeli, będą starzeć	będą starzały, będą starzeć
	impersonal	będzie starzeć się
conditional	1^st	starzałbym	starzałabym		starzelibyśmy	starzałybyśmy
	2^nd	starzałbyś	starzałabyś		starzelibyście	starzałybyście
	3^rd	starzałby	starzałaby	starzałoby	starzeliby	starzałyby
	impersonal	starzano by
imperative	1^st	niech starzeję			starzejmy
	2^nd	starzej			starzejcie
	3^rd	niech starzeje			niech starzeją
active adjectival participle		starzejący	starzejąca	starzejące	starzejący	starzejące
contemporary adverbial participle		starzejąc
verbal noun		starzenie