staronowogrodzki
Polish
Etymology
From staro- (“old”) + nowogrodzki.
Pronunciation
- IPA(key): /sta.rɔ.nɔ.vɔˈɡrɔt͡s.ki/
- Rhymes: -ɔt͡ski
- Syllabification: sta‧ro‧no‧wo‧grodz‧ki
Adjective
staronowogrodzki (not comparable)
- (relational) Old Novgorodian
Declension
Declension of staronowogrodzki
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | staronowogrodzki | staronowogrodzkie | staronowogrodzka | staronowogrodzcy | staronowogrodzkie | ||
genitive | staronowogrodzkiego | staronowogrodzkiej | staronowogrodzkich | ||||
dative | staronowogrodzkiemu | staronowogrodzkim | |||||
accusative | staronowogrodzkiego | staronowogrodzki | staronowogrodzkie | staronowogrodzką | staronowogrodzkich | staronowogrodzkie | |
instrumental | staronowogrodzkim | staronowogrodzkimi | |||||
locative | staronowogrodzkiej | staronowogrodzkich |
Further reading
- staronowogrodzki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- staronowogrodzki in Polish dictionaries at PWN