starokatolik
Polish
Etymology
From staro- + katolik, a calque of English Old Catholic.
Pronunciation
- IPA(key): /sta.rɔ.kaˈtɔ.lik/
- Rhymes: -ɔlik
- Syllabification: sta‧ro‧ka‧to‧lik
Noun
starokatolik m pers (feminine starokatoliczka)
- (Catholicism) Old Catholic (member of an Old Catholic church)
Declension
Declension of starokatolik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | starokatolik | starokatolicy |
| genitive | starokatolika | starokatolików |
| dative | starokatolikowi | starokatolikom |
| accusative | starokatolika | starokatolików |
| instrumental | starokatolikiem | starokatolikami |
| locative | starokatoliku | starokatolikach |
| vocative | starokatoliku | starokatolicy |
Related terms
adjective
- starokatolicki
noun
- starokatolicyzm
Further reading
- starokatolik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- starokatolik in Polish dictionaries at PWN