stabaccare
Italian
Verb
stabaccàre (first-person singular present stabàcco, first-person singular past historic stabaccài, past participle stabaccàto, auxiliary avére) (colloquial)
- (intransitive) to take snuff [auxiliary avere]
Conjugation
Conjugation of stabaccàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | stabaccàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | stabaccàndo | |||
present participle | stabaccànte | past participle | stabaccàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | stabàcco | stabàcchi | stabàcca | stabacchiàmo | stabaccàte | stabàccano |
imperfect | stabaccàvo | stabaccàvi | stabaccàva | stabaccavàmo | stabaccavàte | stabaccàvano |
past historic | stabaccài | stabaccàsti | stabaccò | stabaccàmmo | stabaccàste | stabaccàrono |
future | stabaccherò | stabaccherài | stabaccherà | stabaccherémo | stabaccheréte | stabaccherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | stabaccherèi | stabaccherésti | stabaccherèbbe, stabaccherébbe | stabaccherémmo | stabaccheréste | stabaccherèbbero, stabaccherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | stabàcchi | stabàcchi | stabàcchi | stabacchiàmo | stabacchiàte | stabàcchino |
imperfect | stabaccàssi | stabaccàssi | stabaccàsse | stabaccàssimo | stabaccàste | stabaccàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
stabàcca | stabàcchi | stabacchiàmo | stabaccàte | stabàcchino | ||
negative imperative | non stabaccàre | non stabàcchi | non stabacchiàmo | non stabaccàte | non stabàcchino |
Anagrams
- baraccaste, sbaraccate