asszociatív
Hungarian
Etymology
From German associativ.[1] With -ív ending.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒsːot͡siʲɒtiːv]
- Hyphenation: asz‧szo‧ci‧a‧tív
Adjective
asszociatív (not comparable)
- (mathematics) associative
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | asszociatív | asszociatívak |
accusative | asszociatívat | asszociatívakat |
dative | asszociatívnak | asszociatívaknak |
instrumental | asszociatívval | asszociatívakkal |
causal-final | asszociatívért | asszociatívakért |
translative | asszociatívvá | asszociatívakká |
terminative | asszociatívig | asszociatívakig |
essive-formal | asszociatívként | asszociatívakként |
essive-modal | — | — |
inessive | asszociatívban | asszociatívakban |
superessive | asszociatívon | asszociatívakon |
adessive | asszociatívnál | asszociatívaknál |
illative | asszociatívba | asszociatívakba |
sublative | asszociatívra | asszociatívakra |
allative | asszociatívhoz | asszociatívakhoz |
elative | asszociatívból | asszociatívakból |
delative | asszociatívról | asszociatívakról |
ablative | asszociatívtól | asszociatívaktól |
References
- Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN