spękać
Polish
Etymology
From s- + pękać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspɛŋ.kat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛŋkat͡ɕ
- Syllabification: spę‧kać
Verb
spękać pf
- (intransitive) to craze, to crack in many places
Conjugation
Conjugation of spękać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | spękać | |||||
future tense | 1st | spękam | spękamy | |||
2nd | spękasz | spękacie | ||||
3rd | spęka | spękają | ||||
impersonal | spęka się | |||||
past tense | 1st | spękałem | spękałam | spękaliśmy | spękałyśmy | |
2nd | spękałeś | spękałaś | spękaliście | spękałyście | ||
3rd | spękał | spękała | spękało | spękali | spękały | |
impersonal | spękano | |||||
conditional | 1st | spękałbym | spękałabym | spękalibyśmy | spękałybyśmy | |
2nd | spękałbyś | spękałabyś | spękalibyście | spękałybyście | ||
3rd | spękałby | spękałaby | spękałoby | spękaliby | spękałyby | |
impersonal | spękano by | |||||
imperative | 1st | niech spękam | spękajmy | |||
2nd | spękaj | spękajcie | ||||
3rd | niech spęka | niech spękają | ||||
passive adjectival participle | spękany | spękana | spękane | spękani | spękane | |
anterior adverbial participle | spękawszy | |||||
verbal noun | spękanie |
Further reading
- spękać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spękać in Polish dictionaries at PWN