spustoszyć
Polish
Etymology
From s- + pustoszyć.
Pronunciation
- IPA(key): /spusˈtɔ.ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔʂɨt͡ɕ
- Syllabification: spus‧to‧szyć
Verb
spustoszyć pf (imperfective pustoszyć)
- (transitive) to ravage, to devastate
- Budynek został spustoszony przez ogień. ― The building was devastated by a fire.
Conjugation
Conjugation of spustoszyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | spustoszyć | |||||
future tense | 1st | spustoszę | spustoszymy | |||
2nd | spustoszysz | spustoszycie | ||||
3rd | spustoszy | spustoszą | ||||
impersonal | spustoszy się | |||||
past tense | 1st | spustoszyłem | spustoszyłam | spustoszyliśmy | spustoszyłyśmy | |
2nd | spustoszyłeś | spustoszyłaś | spustoszyliście | spustoszyłyście | ||
3rd | spustoszył | spustoszyła | spustoszyło | spustoszyli | spustoszyły | |
impersonal | spustoszono | |||||
conditional | 1st | spustoszyłbym | spustoszyłabym | spustoszylibyśmy | spustoszyłybyśmy | |
2nd | spustoszyłbyś | spustoszyłabyś | spustoszylibyście | spustoszyłybyście | ||
3rd | spustoszyłby | spustoszyłaby | spustoszyłoby | spustoszyliby | spustoszyłyby | |
impersonal | spustoszono by | |||||
imperative | 1st | niech spustoszę | spustoszmy | |||
2nd | spustosz | spustoszcie | ||||
3rd | niech spustoszy | niech spustoszą | ||||
passive adjectival participle | spustoszony | spustoszona | spustoszone | spustoszeni | spustoszone | |
anterior adverbial participle | spustoszywszy | |||||
verbal noun | spustoszenie |
Related terms
adjective
- spustoszały
noun
- spustoszenie
verbs
- pustoszeć
- spustoszeć
Further reading
- spustoszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spustoszyć in Polish dictionaries at PWN