spsocić
Polish
Etymology
From s- + psocić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspsɔ.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: spso‧cić
Verb
spsocić pf (imperfective psocić)
- (intransitive, colloquial) to frolic, to misbehave, to play pranks
- Synonyms: nabroić, narozrabiać
Conjugation
Conjugation of spsocić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | spsocić | |||||
future tense | 1st | spsocę | spsocimy | |||
2nd | spsocisz | spsocicie | ||||
3rd | spsoci | spsocą | ||||
impersonal | spsoci się | |||||
past tense | 1st | spsociłem | spsociłam | spsociliśmy | spsociłyśmy | |
2nd | spsociłeś | spsociłaś | spsociliście | spsociłyście | ||
3rd | spsocił | spsociła | spsociło | spsocili | spsociły | |
impersonal | spsocono | |||||
conditional | 1st | spsociłbym | spsociłabym | spsocilibyśmy | spsociłybyśmy | |
2nd | spsociłbyś | spsociłabyś | spsocilibyście | spsociłybyście | ||
3rd | spsociłby | spsociłaby | spsociłoby | spsociliby | spsociłyby | |
impersonal | spsocono by | |||||
imperative | 1st | niech spsocę | spsoćmy | |||
2nd | spsoć | spsoćcie | ||||
3rd | niech spsoci | niech spsocą | ||||
anterior adverbial participle | spsociwszy | |||||
verbal noun | spsocenie |
Related terms
adjective
- psotny
adverb
- psotnie
nouns
- psota
- psotnica
- psotnik
Further reading
- spsocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spsocić in Polish dictionaries at PWN