sprzeciwić
Polish
Etymology
From s- + przeciwić.
Pronunciation
- IPA(key): /spʂɛˈt͡ɕi.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ivit͡ɕ
- Syllabification: sprze‧ci‧wić
Verb
sprzeciwić pf (imperfective sprzeciwiać)
- (reflexive) to oppose (to attempt to stop the progression of; to resist or antagonize by physical means, or by arguments, etc.)[+dative = someone]
- Synonym: zaoponować
Conjugation
Conjugation of sprzeciwić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | sprzeciwić | |||||
future tense | 1st | sprzeciwię | sprzeciwimy | |||
2nd | sprzeciwisz | sprzeciwicie | ||||
3rd | sprzeciwi | sprzeciwią | ||||
impersonal | sprzeciwi się | |||||
past tense | 1st | sprzeciwiłem | sprzeciwiłam | sprzeciwiliśmy | sprzeciwiłyśmy | |
2nd | sprzeciwiłeś | sprzeciwiłaś | sprzeciwiliście | sprzeciwiłyście | ||
3rd | sprzeciwił | sprzeciwiła | sprzeciwiło | sprzeciwili | sprzeciwiły | |
impersonal | sprzeciwiono | |||||
conditional | 1st | sprzeciwiłbym | sprzeciwiłabym | sprzeciwilibyśmy | sprzeciwiłybyśmy | |
2nd | sprzeciwiłbyś | sprzeciwiłabyś | sprzeciwilibyście | sprzeciwiłybyście | ||
3rd | sprzeciwiłby | sprzeciwiłaby | sprzeciwiłoby | sprzeciwiliby | sprzeciwiłyby | |
impersonal | sprzeciwiono by | |||||
imperative | 1st | niech sprzeciwię | sprzeciwmy | |||
2nd | sprzeciw | sprzeciwcie | ||||
3rd | niech sprzeciwi | niech sprzeciwią | ||||
anterior adverbial participle | sprzeciwiwszy | |||||
verbal noun | sprzeciwienie |
Derived terms
noun
- sprzeciw
Further reading
- sprzeciwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sprzeciwić in Polish dictionaries at PWN