sprytny
Polish
Etymology
From spryt + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsprɨt.nɨ/
Adjective
sprytny (comparative sprytniejszy, superlative najsprytniejszy, adverb sprytnie)
- clever, canny, shrewd, crafty, cunning, wily
Declension
declension of sprytny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | sprytny | sprytne | sprytna | sprytni | sprytne | ||
| genitive | sprytnego | sprytnej | sprytnych | ||||
| dative | sprytnemu | sprytnym | |||||
| accusative | sprytnego | sprytny | sprytne | sprytną | sprytnych | sprytne | |
| instrumental | sprytnym | sprytnymi | |||||
| locative | sprytnej | sprytnych | |||||
Further reading
- sprytny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sprytny in Polish dictionaries at PWN