springa
Icelandic
Etymology
From Old Norse springa, from Proto-Germanic *springaną, from Proto-Indo-European *spr̥g̑h.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspriŋka/
- Rhymes: -iŋka
Verb
springa (strong verb, third-person singular past indicative sprakk, third-person plural past indicative sprungu, supine sprungið)
- (intransitive) to crack, break, split open, burst
- (intransitive) to explode, blow up
- (intransitive) to collapse or die (from overexertion, emotional distress, etc.)
Conjugation
springa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að springa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | sprungið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | springandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég spring | við springum | present (nútíð) | ég springi | við springum |
þú springur | þið springið | þú springir | þið springið | ||
hann, hún, það springur | þeir, þær, þau springa | hann, hún, það springi | þeir, þær, þau springi | ||
past (þátíð) | ég sprakk | við sprungum | past (þátíð) | ég spryngi | við spryngjum |
þú sprakkst | þið sprunguð | þú spryngir | þið spryngjuð | ||
hann, hún, það sprakk | þeir, þær, þau sprungu | hann, hún, það spryngi | þeir, þær, þau spryngju | ||
imperative (boðháttur) | spring (þú) | springið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
springdu | springiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
springast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að springast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | sprungist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | springandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég springst | við springumst | present (nútíð) | ég springist | við springumst |
þú springst | þið springist | þú springist | þið springist | ||
hann, hún, það springst | þeir, þær, þau springast | hann, hún, það springist | þeir, þær, þau springist | ||
past (þátíð) | ég sprakkst | við sprungumst | past (þátíð) | ég spryngist | við spryngjumst |
þú sprakkst | þið sprungust | þú spryngist | þið spryngjust | ||
hann, hún, það sprakkst | þeir, þær, þau sprungust | hann, hún, það spryngist | þeir, þær, þau spryngjust | ||
imperative (boðháttur) | springst (þú) | springist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
springstu | springisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
sprunginn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | sprunginn | sprungin | sprungið | sprungnir | sprungnar | sprungin | |
accusative (þolfall) | sprunginn | sprungna | sprungið | sprungna | sprungnar | sprungin | |
dative (þágufall) | sprungnum | sprunginni | sprungnu | sprungnum | sprungnum | sprungnum | |
genitive (eignarfall) | sprungins | sprunginnar | sprungins | sprunginna | sprunginna | sprunginna | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | sprungni | sprungna | sprungna | sprungnu | sprungnu | sprungnu | |
accusative (þolfall) | sprungna | sprungnu | sprungna | sprungnu | sprungnu | sprungnu | |
dative (þágufall) | sprungna | sprungnu | sprungna | sprungnu | sprungnu | sprungnu | |
genitive (eignarfall) | sprungna | sprungnu | sprungna | sprungnu | sprungnu | sprungnu |
Related terms
- sprengja
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
- springe (e infinitive)
Etymology
From Old Norse springa.
Pronunciation
- IPA(key): /²sprɪŋːɑ/
Verb
springa (present tense spring, past tense sprang, past participle sprunge, passive infinitive springast, present participle springande, imperative spring)
- to run
- to leap, jump
- to burst open
Derived terms
- springar
- springbrett
References
- “springa” in The Nynorsk Dictionary.
Old Swedish
Etymology
From Old Norse springa, from Proto-Germanic *springaną.
Verb
springa
- to spring, jump
- to run
- to burst
Conjugation
Conjugation of springa (strong)
present | past | ||||
---|---|---|---|---|---|
infinitive | springa | — | |||
participle | springandi, springande | sprungin | |||
active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | springer | springi, springe | — | sprak | sprungi, sprunge |
þū | springer | springi, springe | *sprik | sprakt | sprungi, sprunge |
han | springer | springi, springe | — | sprak | sprungi, sprunge |
vīr | springum, springom | springum, springom | springum, springom | sprungum, sprungom | sprungum, sprungom |
īr | springin | springin | springin | sprungin | sprungin |
þēr | springa | springin | — | sprungu, -o | sprungin |
mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | — | — | — | — | — |
þū | — | — | — | — | — |
han | — | — | — | — | — |
vīr | — | — | — | — | — |
īr | — | — | — | — | — |
þēr | — | — | — | — | — |
Descendants
- Swedish: springa, spricka
Swedish
Pronunciation
audio (file)
Noun
springa c
- a crack (narrow elongated opening)
- (informal) vagina, vulva
Declension
Declension of springa | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | springa | springan | springor | springorna |
Genitive | springas | springans | springors | springornas |
Etymology 2
From Old Swedish springa, from Old Norse springa, from Proto-Germanic *springaną, from Proto-Indo-European *spr̥g̑h.
Verb
springa
- to run (move quickly on legs)
- (archaic) to jump
Conjugation
Conjugation of springa (class 3 strong)
Active | Passive | |
---|---|---|
Infinitive | springa | springas |
Present tense | springer | springs , springes |
Past tense | sprang | sprangs |
Supine | sprungit | sprungits |
Imperative | spring | — |
Present participle | springande | |
Past participle | sprungen |
Related terms
- språng
- springare
- springbrunn
- springsko
See also
- hoppa
- jogga
- löpa