sprangare
Italian
Etymology
From spranga (“bar, bolt”) + -are.
Verb
sprangàre (first-person singular present spràngo, first-person singular past historic sprangài, past participle sprangàto, auxiliary avére) (transitive)
- to bar or bolt
- to hit or strike with a bar or bolt
- (Tuscany, historical) to repair (broken earthenware) by rejoining the pieces with iron
Conjugation
Conjugation of sprangàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | sprangàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | sprangàndo | |||
present participle | sprangànte | past participle | sprangàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | spràngo | sprànghi | sprànga | spranghiàmo | sprangàte | spràngano |
imperfect | sprangàvo | sprangàvi | sprangàva | sprangavàmo | sprangavàte | sprangàvano |
past historic | sprangài | sprangàsti | sprangò | sprangàmmo | sprangàste | sprangàrono |
future | sprangherò | sprangherài | sprangherà | sprangherémo | sprangheréte | sprangherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | sprangherèi | sprangherésti | sprangherèbbe, sprangherébbe | sprangherémmo | sprangheréste | sprangherèbbero, sprangherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | sprànghi | sprànghi | sprànghi | spranghiàmo | spranghiàte | sprànghino |
imperfect | sprangàssi | sprangàssi | sprangàsse | sprangàssimo | sprangàste | sprangàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
sprànga | sprànghi | spranghiàmo | sprangàte | sprànghino | ||
negative imperative | non sprangàre | non sprànghi | non spranghiàmo | non sprangàte | non sprànghino |