spolszczyć
Polish
Etymology
From s- + polszczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspɔl.ʂt͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔlʂt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: spol‧szczyć
Verb
spolszczyć pf (imperfective polszczyć or spolszczać)
- (transitive) to Polonize
- Synonym: spolonizować
Conjugation
Conjugation of spolszczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | spolszczyć | |||||
| future tense | 1st | spolszczę | spolszczymy | |||
| 2nd | spolszczysz | spolszczycie | ||||
| 3rd | spolszczy | spolszczą | ||||
| impersonal | spolszczy się | |||||
| past tense | 1st | spolszczyłem | spolszczyłam | spolszczyliśmy | spolszczyłyśmy | |
| 2nd | spolszczyłeś | spolszczyłaś | spolszczyliście | spolszczyłyście | ||
| 3rd | spolszczył | spolszczyła | spolszczyło | spolszczyli | spolszczyły | |
| impersonal | spolszczono | |||||
| conditional | 1st | spolszczyłbym | spolszczyłabym | spolszczylibyśmy | spolszczyłybyśmy | |
| 2nd | spolszczyłbyś | spolszczyłabyś | spolszczylibyście | spolszczyłybyście | ||
| 3rd | spolszczyłby | spolszczyłaby | spolszczyłoby | spolszczyliby | spolszczyłyby | |
| impersonal | spolszczono by | |||||
| imperative | 1st | niech spolszczę | spolszczmy | |||
| 2nd | spolszcz | spolszczcie | ||||
| 3rd | niech spolszczy | niech spolszczą | ||||
| passive adjectival participle | spolszczony | spolszczona | spolszczone | spolszczeni | spolszczone | |
| anterior adverbial participle | spolszczywszy | |||||
| verbal noun | spolszczenie | |||||
Further reading
- spolszczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spolszczyć in Polish dictionaries at PWN