spoliczkować
Polish
Etymology
From s- + policzkować.
Pronunciation
- IPA(key): /spɔ.lit͡ʂˈkɔ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: spo‧licz‧ko‧wać
Verb
spoliczkować pf (imperfective policzkować)
- (transitive) to slap in the face
Conjugation
Conjugation of spoliczkować pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | spoliczkować | |||||
future tense | 1st | spoliczkuję | spoliczkujemy | |||
2nd | spoliczkujesz | spoliczkujecie | ||||
3rd | spoliczkuje | spoliczkują | ||||
impersonal | spoliczkuje się | |||||
past tense | 1st | spoliczkowałem | spoliczkowałam | spoliczkowaliśmy | spoliczkowałyśmy | |
2nd | spoliczkowałeś | spoliczkowałaś | spoliczkowaliście | spoliczkowałyście | ||
3rd | spoliczkował | spoliczkowała | spoliczkowało | spoliczkowali | spoliczkowały | |
impersonal | spoliczkowano | |||||
conditional | 1st | spoliczkowałbym | spoliczkowałabym | spoliczkowalibyśmy | spoliczkowałybyśmy | |
2nd | spoliczkowałbyś | spoliczkowałabyś | spoliczkowalibyście | spoliczkowałybyście | ||
3rd | spoliczkowałby | spoliczkowałaby | spoliczkowałoby | spoliczkowaliby | spoliczkowałyby | |
impersonal | spoliczkowano by | |||||
imperative | 1st | niech spoliczkuję | spoliczkujmy | |||
2nd | spoliczkuj | spoliczkujcie | ||||
3rd | niech spoliczkuje | niech spoliczkują | ||||
passive adjectival participle | spoliczkowany | spoliczkowana | spoliczkowane | spoliczkowani | spoliczkowane | |
anterior adverbial participle | spoliczkowawszy | |||||
verbal noun | spoliczkowanie |
Related terms
adjective
- policzkowy
nouns
- policzek
- polik
Further reading
- spoliczkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spoliczkować in Polish dictionaries at PWN