spokojny
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish spokojny, from Proto-Slavic *sъpokojьnъ. Cognate to Russian споко́йный (spokójnyj).
Pronunciation
- IPA(key): /spɔˈkɔj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔjnɨ
- Syllabification: spo‧koj‧ny
Adjective
spokojny (comparative spokojniejszy, superlative najspokojniejszy, adverb spokojnie)
- calm, peaceful, tranquil, quiet, placid
- Antonym: niespokojny
Declension
Declension of spokojny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | spokojny | spokojne | spokojna | spokojni | spokojne | ||
genitive | spokojnego | spokojnej | spokojnych | ||||
dative | spokojnemu | spokojnym | |||||
accusative | spokojnego | spokojny | spokojne | spokojną | spokojnych | spokojne | |
instrumental | spokojnym | spokojnymi | |||||
locative | spokojnej | spokojnych |
Derived terms
interjection
- spokojna głowa
Related terms
adjectives
- antypokojowy
- pokojowy
- spokojniutki
adverbs
- pokojowo
- spoko
- spokojniutko
nouns
- pokoiczek
- pokoik
- pokojowa
- pokojowiec
- pokojowość
- pokojówka
- pokój
- przedpokój
- spokój
- uspokajacz
verbs
- uspokajać
- uspokoić
- zaspokajać
- zaspokoić
Further reading
- spokojny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spokojny in Polish dictionaries at PWN