splamić
Polish
Etymology
From s- + plamić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspla.mit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -amit͡ɕ
- Syllabification: spla‧mić
Verb
splamić pf (imperfective plamić)
- (transitive) to dirty, to soil, to sully, to stain
- Synonyms: ubabrać, ubrudzić, umorusać, upaprać, utytłać, uwalać
- (transitive) to besmirch, to defile, to tarnish
- Synonyms: zbrukać, zhańbić, skalać
- (reflexive) to besmirch oneself, to defile oneself, to tarnish oneself
- Synonyms: zbrukać się, zhańbić się, skalać się
Conjugation
Conjugation of splamić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | splamić | |||||
future tense | 1st | splamię | splamimy | |||
2nd | splamisz | splamicie | ||||
3rd | splami | splamią | ||||
impersonal | splami się | |||||
past tense | 1st | splamiłem | splamiłam | splamiliśmy | splamiłyśmy | |
2nd | splamiłeś | splamiłaś | splamiliście | splamiłyście | ||
3rd | splamił | splamiła | splamiło | splamili | splamiły | |
impersonal | splamiono | |||||
conditional | 1st | splamiłbym | splamiłabym | splamilibyśmy | splamiłybyśmy | |
2nd | splamiłbyś | splamiłabyś | splamilibyście | splamiłybyście | ||
3rd | splamiłby | splamiłaby | splamiłoby | splamiliby | splamiłyby | |
impersonal | splamiono by | |||||
imperative | 1st | niech splamię | splammy | |||
2nd | splam | splamcie | ||||
3rd | niech splami | niech splamią | ||||
passive adjectival participle | splamiony | splamiona | splamione | splamieni | splamione | |
anterior adverbial participle | splamiwszy | |||||
verbal noun | splamienie |
Related terms
adjective
- plamisty
noun
- plamiak
Further reading
- splamić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- splamić in Polish dictionaries at PWN