Spitzenprädator
German
Etymology
Spitze (“top, peak”) + -n- + Prädator (“predator”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃpɪt͡sn̩pʁɛˌdaːtoːɐ̯]
- Hyphenation: Spit‧zen‧prä‧da‧tor
Noun
Spitzenprädator m (genitive Spitzenprädators, plural Spitzenprädatoren)
- (ecology) apex predator (organism atop the food chain)
Declension
Declension of Spitzenprädator
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Spitzenprädator | die | Spitzenprädatoren |
genitive | eines | des | Spitzenprädators | der | Spitzenprädatoren |
dative | einem | dem | Spitzenprädator | den | Spitzenprädatoren |
accusative | einen | den | Spitzenprädator | die | Spitzenprädatoren |
Related terms
- Prädation
- Prädatorenkontrolle
- Prädatorenmanagement