请输入您要查询的单词:

 

单词 spiritus
释义

spiritus

See also: Spiritus

English

Etymology

From Latin spīritus. Doublet of spirit, sprite, and esprit.

Noun

spiritus (plural spirituses or spiritus)

  1. A breathing.
  2. An aspirate.
  3. Any spirituous preparation.
  • spiritus asper
  • spiritus lenis
  • spiritus mundi

Czech

Etymology

From Latin spīritus, from or related to spīrō.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈspɪrɪtus]

Noun

spiritus m

  1. ethanol
  • aspirace
  • aspirant
  • aspirantura
  • aspirovat
  • expirace
  • exspirace
  • inspirace
  • inspirátor
  • inspirovat
  • konspirace
  • konspirátor
  • perspirace
  • respirace
  • respirátor
  • spiritismus
  • spiritista
  • spiritistický
  • spiritualismus
  • spiritualista
  • spiritualistický
  • spiritualita
  • spirituál
  • spirituální
  • spirometr
  • spirometrický
  • spirometrie
  • špiritus
  • transpirace

Further reading

  • spiritus in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • spiritus in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • spiritus in Akademický slovník cizích slov, 1995, at prirucka.ujc.cas.cz

Dutch

Etymology

From Latin spīritus (breath; spirit).

Pronunciation

  • (file)

Noun

spiritus m (plural spiritussen or spiritus, diminutive spiritusje n) (in sense 2)

  1. methylated spirit
    Synonym: brandspiritus
  2. (orthography) A kind of diacritic used on Ancient Greek vowels to indicate aspiration or lack thereof. See spiritus asper and spiritus lenis.

Descendants

  • Indonesian: spiritus (methylated spirit)
  • Papiamentu: spíritùs

Indonesian

Etymology

From Dutch spiritus, from Latin spīritus (breath; spirit). Doublet of spirit.

Pronunciation

  • IPA(key): [spiˈrɪt̪ʊs]
  • Hyphenation: spi‧ri‧tus

Noun

spiritus (plural spiritus-spiritus, first-person possessive spiritusku, second-person possessive spiritusmu, third-person possessive spiritusnya)

  1. methylated spirit.

Alternative forms

  • seperitus, sepiritus
  • spirit

Further reading

  • spiritus” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

Latin

Etymology

From spīrō (I breathe; I blow, exhale, emit; I respire; I live; I am inspired; I show, express) + -tus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈspiː.ri.tus/, [ˈs̠piːrɪt̪ʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈspi.ri.tus/, [ˈspiːrit̪us]

Noun

spīritus m (genitive spīritūs); fourth declension

  1. air, breath, breathing
    • 1833, Classicorum auctorum e Vaticanicis codicibus editorum tomus V., Rome, page 595:
      Spīritūs sunt duo dasia et psile.
      (please add an English translation of this quote)
    Synonyms: spīrātiō, anima
  2. light breeze
  3. spirit, ghost
    • 405 CE, Jerome, Vulgate Genesis 1:2:
      Terra autem erat inānis et vacua, et tenebrae erant super faciem abyssī: et spīritus Deī ferēbātur super aquās.
      And the earth was void and empty, and darkness was upon the face of the deep; and the spirit of God moved over the waters.
  4. mind
    • 405 CE, Jerome, Vulgate Proverbs 29:11:
      tōtum spīritum suum prōfert stultus sapiēns differt et reservat in posterum
      A fool uttereth all his mind: a wise man deferreth, and keepeth it till afterwards. (trans. Douay-Rheims Bible)
  5. energy; courage
    Synonyms: virtūs, fortitūdō, fīdūcia, animus
  6. pride, haughtiness, arrogance
    Synonyms: superbia, arrogantia

Declension

Fourth-declension noun.

CaseSingularPlural
Nominativespīritusspīritūs
Genitivespīritūsspīrituum
Dativespīrituīspīritibus
Accusativespīritumspīritūs
Ablativespīritūspīritibus
Vocativespīritusspīritūs

Derived terms

  • spīrituālis
  • spīritus asper
  • spīritus lēnis
  • spīritus mundī
  • spīritus sānctus
  • spīrābilis
  • spīrāculum
  • spīrāmen
  • spīrāmentum
  • spīrātiō
  • spīrātus
  • spīritālitā
  • spīritāliter
  • spīrō

Descendants

  • Albanian: shpirt
  • Asturian: espíritu
  • Proto-Brythonic: *ɨspɨrɨd
    • Breton: spered
    • Cornish: spyrys
    • Welsh: ysbryd
  • Dutch: spiritus
  • Old French: espirit
    • Middle English: spirit
      • English: spirit
    • Middle French: esperit
      • French: esprit
        • English: esprit
  • Friulian: spirt
  • German: Spiritus
  • Old Irish: spirut, spiurt
    • Middle Irish: spirat
      • Irish: spiorad
      • Manx: spyrryd
      • Scottish Gaelic: spiorad
  • Italian: spirito, spirto
  • >? Ladin: spiert, spirt (might be inherited)
  • Old Occitan: esperit
    • Catalan: esperit
    • Occitan: esperit
  • Old Portuguese: espirito
    • Galician: espírito
    • Portuguese: espírito
  • Romanian: spirit, spiriduș
  • >? Romansch: spiert, spért (might be inherited)
  • Sardinian: ispìritu
  • Sicilian: spìritu, spirdu
  • Old Spanish: espirtu, espirto
    • Spanish: espíritu
      • Basque: espiritu
      • Cebuano: espiritu
    • Ladino: איספיריטו (espirito), איספריטו (esprito)
  • Venetian: spirito
  • Walloon: spert

References

  • Walther von Wartburg (1928–2002), “spīritus”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volume 12: Sk–š, page 195
  • Meyer-Lübke, Wilhelm (1911), “spiritus”, in Romanisches etymologisches Wörterbuch (in German)

Further reading

  • spiritus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • spiritus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • spiritus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • spiritus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 1468
  • spiritus in Georges, Karl Ernst; Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, volume 2, 8th edition, Hahnsche Buchhandlung, column 2764
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to breathe, live: animam, spiritum ducere
    • to breathe the air: aera spiritu ducere
    • to suffocate a person: spiritum intercludere alicui
    • to give up the ghost: extremum vitae spiritum edere
    • inspired: divino quodam spiritu inflatus or tactus
    • to be haughty: magnos spiritus sibi sumere (B. G. 1. 33)
    • to lower a person's pride: spiritus alicuius reprimere
    • patrician arrogance; pride of caste: spiritus patricii (Liv. 4. 42)
    • to assume a despotic tone: regios spiritus sibi sumere
    • to destroy a despotism, tyranny: regios spiritus reprimere (Nep. Dion. 5. 5)
随便看

 

国际大辞典收录了7408809条英语、德语、日语等多语种在线翻译词条,基本涵盖了全部常用单词及词组的翻译及用法,是外语学习的有利工具。

 

Copyright © 2004-2023 idict.net All Rights Reserved
京ICP备2021023879号 更新时间:2024/8/1 2:03:25