spiknąć
Polish
Etymology
Borrowed from Czech spiknout.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspik.nɔɲt͡ɕ/
- Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
- Syllabification: spik‧nąć
Verb
spiknąć pf
- (colloquial, intransitive) to hook up somebody
- (colloquial, reflexive) to hook up with somebody
Conjugation
Conjugation of spiknąć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | spiknąć | |||||
| future tense | 1st | spiknę | spikniemy | |||
| 2nd | spikniesz | spikniecie | ||||
| 3rd | spiknie | spikną | ||||
| impersonal | spiknie się | |||||
| past tense | 1st | spiknąłem | spiknęłam | spiknęliśmy | spiknęłyśmy | |
| 2nd | spiknąłeś | spiknęłaś | spiknęliście | spiknęłyście | ||
| 3rd | spiknął | spiknęła | spiknęło | spiknęli | spiknęły | |
| impersonal | spiknięto | |||||
| conditional | 1st | spiknąłbym | spiknęłabym | spiknęlibyśmy | spiknęłybyśmy | |
| 2nd | spiknąłbyś | spiknęłabyś | spiknęlibyście | spiknęłybyście | ||
| 3rd | spiknąłby | spiknęłaby | spiknęłoby | spiknęliby | spiknęłyby | |
| impersonal | spiknięto by | |||||
| imperative | 1st | niech spiknę | spiknijmy | |||
| 2nd | spiknij | spiknijcie | ||||
| 3rd | niech spiknie | niech spikną | ||||
| anterior adverbial participle | spiknąwszy | |||||
| verbal noun | spiknięcie | |||||
Further reading
- spiknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spiknąć in Polish dictionaries at PWN